Kaatsheuvel

Verzameld nieuws uit Kaatsheuvel Disclaimer: Teksten en/of foto's van deze weblog mogen niet worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotocopie, of op welke andere wijze. Nederlandse Vereniging voor Journalisten 13641

dinsdag, februari 09, 2010

Drie generaties in Loonse ton.

Wijkagent en wethouder Waijers veelvuldig genoemd.

Loon op Zand – De jubileumuitvoering van het Loonse tonpraoten is een doorslaand succes geworden. Door de vijftien Loonse tonpraoters uit een oude doos op het podium op te laten komen en de snelle presentatie van Geert van Dongen zat er volop vaart in. De twee voorstellingen stonden bol met humor en sentiment. Na het optreden van de Helmondse cabaretgroep Trubbel zat de sfeer er meteen goed in. Jan van Beers (82), die het spits af mocht bijten bewees dat hij het nog altijd kon. Hij oogstte met zijn spitsvondige buut, geheel op rijm veel bewondering bij de volle zaal. Veel tonpraoters maakten dankbaar gebruik politieke onderwerpen die spelen binnen de gemeente. Zo kwamen de Kasteelweide, het Bruisend Dorpshart in Kaatsheuvel en de ombouw van de N261 regelmatig voorbij. Vooral de Loonse wethouder Hans Waijers moest het ontgelden. Grappen als: “Het Bruisend dorpshart heeft een pacemaker gekregen om ’t te laten kloppen” en “hoe kun je nou een Bruisend Dorpshart maken terwijl de andere twee ledematen afsterven”, gingen erin als koek. Waijers zelf kon er hartelijk om lachen. Ook de ‘strenge’ wijkagent Harrie Houtepen moest het meerdere malen ontgelden net als de Efteling: “Luijendijk is de burgemeester van de Kets. Voor sprookjes moet je bij de Efteling zijn, maar die kent geen Loon”, doelend op de uitnodiging voor de open dag van Bosrijk. De organisatoren hadden geluk dat de hoogzwangere Ceciel van Hoof erbij kon zijn. Voor de zekerheid dat het vruchtwater zou breken legde ze tot hilariteit in de zaal een dweiltje op grond. Met haar creatie als Fientje Frut speelde ze aardig in op haar situatie. “Het maakt ons niet uit of het een jongen of een meisje wordt. Dat mag het kind later zelf bepalen!”. De slotact van Jan van Hoof was zowel scherp (“Kaatsheuvel moeten ze omploegen en opnieuw inzaaien”) als vertederend: “Ik ben trots dat we met hier met drie generaties in de ton staan”. (Jan, Ceciel en het kind wat op komst is (red.) Daarmee gaf hij ook aan dat het met het Loonse tonpraoten in de komende jaren wel snor zit. Talent genoeg voor de komende 25 jaar.