Kaatsheuvel

Verzameld nieuws uit Kaatsheuvel Disclaimer: Teksten en/of foto's van deze weblog mogen niet worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotocopie, of op welke andere wijze. Nederlandse Vereniging voor Journalisten 13641

dinsdag, oktober 31, 2006

Wijkagent fotografeert ’de positieve mens’

door Jan in ’t Groen

Dinsdag 31 oktober 2006 - Kaatsheuvel - Voor wijkagent Harrie van Kempen is fotograferen niet zijn hobby. Intussen stonden zowat alle markante Kaatsheuvelnaren voor zijn lens.


De Kaatsheuvelse wijkagent Harrie van Kempen (57) legt al enkele jaren alle markante Kaatsheuvelnaren vast op de gevoelige plaat.
„Zo zijn ze altijd in mijn gedachten.“ Aan de wand van zijn kantoor prijken foto’s van bijzondere Kaatsheuvelnaren. „Ik zie het een beetje als een herinnering. Volgend jaar ga ik met vervroegd pensioen en dan wil ik toch iets hebben waarbij ik die mensen in gedachten houd. En hoe belangrijk ze voor mij zijn in een wijk. De mensen die ik fotografeer maken zo’n wijk, die kleuren een wijk.“
Maar het fotograferen heeft ook zijn keerzijde. Er zijn mensen, die ik gefotografeerd heb, die inmiddels zijn overleden.
Meelopers
„Je fotografeert mensen die een positieve kijk op het leven hebben. Er zijn wat uitzonderingen, maar de meesten zitten daar heel goed in. Die zijn ook kritisch op wat er gebeurt en daar houd ik van. Ik heb niets met meelopers, want daar leer ik niets van.“
Volgens Van Kempen reageren de mensen sportief als hij vraagt of hij ze mag fotograferen: „Ik heb nog niemand gehad die er niet aan mee wil werken. Ze vinden het wel belangrijk om te weten waar het voor is. ’Toch niet voor in het politiedossier of een opsporingskrant?’, vragen ze dan. Nee, ik vind jullie belangrijk en dat wil ik vastgelegd hebben, luidt meestal mijn verhaal.“
Zijn collega’s vinden het allemaal geweldig. „Ik heb een oud-collega gefotografeerd. Een prachtige mens die altijd als hij de wijk inging riep: ’Ik ga op parochiebezoek’.“
Boekvorm
Hoewel fotograferen niet zijn hobby is wil hij toch met portretteren doorgaan, als hij met de vut is. „Misschien ga ik bij elke foto wel een verhaaltje schrijven en wordt het nog ooit in boekvorm uitgegeven“.
Zijn levensfilosofie is ’lopen op de plattegrond van een ander’, met andere woorden willen weten wat een ander bezighoudt. Volgens Van Kempen is de wijkagent een maatschappelijk werker en ziekenbroeder.
„Een wijkagent is meer betrokken bij de mensen. Een agent die in de noodhulp zit is meer betrokken bij de woningen. Bij een wijkagent krijgt een wijk betekenis en bij de collega’s van de noodhulp is een wijk een decor met lastige bewoners die vaak ’mauwen’. „Maar dat geldt voor mij niet. Achter elke foto zit een verhaal, en dat maakt het werk zo leuk.“
„Ik ben elke dag nog lerende. Ik vraag me elke dag af hoe het komt dat mensen zo zijn als ze zijn en waarom de een vaker de politie nodig heeft dan de ander. Het is pure belangstelling voor de mens in al zijn facetten. Hoe hij denkt, woont en werkt en hoe hij leeft. Daar kun je als wijkagent je voordeel mee doen. Ik heb van iedereen in gedachten een dossier. Die harde schijf in mijn hoofd begint aardig vol te raken.“
Hulp

Na zijn vut wil hij maatschappelijk betrokken blijven in het Kaatsheuvelse. Mogelijk als hulp op een school, als beheerder of portier. „Want mensen trekken mij nou eenmaal. En daar wil ik wel afscheid van nemen tijdens mijn werkzame leven maar niet in het andere leven.“

1 Comments:

Blogger Kaatsheuvel said...

Jammer dat ik van de politievoorlichter een telefoontje kreeg dat ik Harrie van Kempen niet als wijkagent weg had mogen zetten. Een positief verhaal is voor de politie blijkbaar een negatief verhaal!

06 november, 2006  

Een reactie posten

<< Home