'Mijn fiets wordt in ieder geval niet gepikt'

door Jan in 't Groen


Woensdag 23 mei 2007 - KAATSHEUVEL - "Je krijgt meer liefde van dieren dan van mensen." Ton Kerssens (52), geboren en getogen in Kaatsheuvel is gek op zijn beesten. Hij heeft een haan en een kaketoe en neemt ze op zijn fiets overal mee naar toe.


Ton Kerssens uit Kaatsheuvel heeft een haan en een kaketoe en neemt ze op zijn fiets overal mee naar toe. Foto Frank Trommelen

Nagenoeg elke inwoner van Kaatsheuvel kent de opvallende verschijning. In de winter gaat Kerssens gekleed in een lange jas en altijd draagt hij die grote cowboyhoed. Zwaaiend en met luide stem groet hij iedereen en fietst hij met zijn haan of kaketoe op het stuur heel Kaatsheuvel door. De dieren gaan zelfs mee boodschappen doen.
Kerssens, een ambulant slager, die tijdens ziekte of vakantie van andere slagers de leiding van complete slagerijen op zich neemt, praat met passie over zijn werk en over zijn dieren. "Ik hou heel veel van ze. Je kunt met een dier meer doen dan alleen in een kooi stoppen". En vindt hij: "Er zijn veel kinderen die nog nooit een haan hebben geaaid. Als ik richting de Efteling ga, dan ben ik een attractie op zich. Mensen maken altijd foto's van de kaketoe en de haan. De kinderen willen ze altijd aaien, want de meesten hebben zo'n kolossaal beest nog nooit van dichtbij gezien. Soms kraait hij en dat vinden de kinderen geweldig."
Kerssens kan zich indenken dat sommige mensen denken dat hij ze niet allemaal op een rijtje heeft. "Ik zie er excentriek uit, misschien wel een beetje provocerend, en als ik als lange vent ergens binnen stap met een vogel op mijn arm, kijkt iedereen me na". "Bij de supermarkt hebben ze liever dat ik de vogels niet meer mee naar binnen neem". De slager heeft daar begrip voor. "Honden mogen daar ook niet naar binnen." Voortaan laat hij, als hij gaat winkelen, zijn haan op het stuur van zijn fiets zitten. "Dat heeft ook nog een voordeel, mijn fiets halen ze nooit weg. Ze zijn bang dat hij pikt", zeg hij lachend.
Of Kerssens in de toekomst ook nog de tijd heeft om zo vaak met zijn dieren door het dorp te fietsen, is overigens de vraag. "Ik heb de ware gevonden. Vorige week heb ik me laten opsluiten. Mijn vriendin moest van de politie naar het bureau komen. In de cel heb ik haar ten huwelijk gevraagd."