Dichten, dat is schrijven met je hart

LOON OP ZAND - Op een grote tafel in de Loonse bibliotheek ligt een stapel tekeningen waar gedichten in geschreven kunnen worden.

Als de Kaatsheuvelse schrijver-dichter Albert Megens binnenstapt, is het nog rustig. Met een les dichten voor de jeugd speelt de bieb in op de Kinderboekenweek.

Megens heeft voor deze gelegenheid Joke Jansen meegenomen. Zij is gespecialiseerd in het voorlezen. Rond twee uur komen de eerste kinderen vrolijk binnengestapt. Na een korte kennismaking gaat de dichter met de kinderen aan de slag. Ze blijken uitermate geïnteresseerd.

"Wanneer schrijf je een gedicht?" vraagt Megens. Als mensen verliefd, vrolijk, verdrietig of boos zijn, antwoorden de kinderen. "Maar het meeste schrijf je met je hart", merkt Lente (9) op.

De kinderen krijgen als opdracht om gedichtjes te maken. Al snel merkt Megens op dat er talentjes tussen zitten. Hij is vooral geïnteresseerd in het gedicht De Regenboog van Fleur (9). Tussen het harde werken door, want dat blijkt dichten te zijn, leest Joke Jansen voor uit een bundel van Erik van Os.

De kinderen hangen aan haar lippen. Na het korte intermezzo gaan de kinderen verder met werken. Megens kijkt over hun schouder mee. De meeste gedichten worden op rijm gemaakt. "Een gedicht hoeft niet te rijmen, het mág wel. Het belangrijkste is het ritme, dat de zinnen lopen", legt Megens uit. Terwijl mensen in de bibliotheek een boek uitzoeken zit Sterre (11) geconcentreerd te schrijven. "Ik wil met mijn gedichten iemand in z'n hart raken", zegt ze. Speciaal voor de lezers van de krant wordt gezamenlijk een kort gedichtje gemaakt. Het gaat als volgt: 'Gedichten maken is soms zwaar, want je moet denken met je hart. Het geeft je een speciaal gevoel, ook al bereik je niet altijd je doel'.

Na afloop worden alle gedichten opgehangen, zodat alle bezoekers ze kunnen lezen.