En toch is Kaatsheuvel een gewoon dorp’

Kaatsheuvel, een dorp van zo’n 16.500 inwoners dat iedereen in Nederland kent vanwege attractie­park de Efteling. Verder is het ima­go van de grootste kern van de ge­meente Loon op Zand wat bleek­jes. Buiten de Efteling lijkt het een immer dommelend dorp. Hoe kan het dan dat in Kaatsheuvel sinds 2001 vijf mensen vermoord zijn? Dat zijn geen cijfers die bij een rus­tig dorp horen. Kamiel Snaphaan (2001), Manita Koenen en Leon Rombouts (2003), Radj Anand (eerder dit jaar) en tien dagen geleden Heidy Goedhart. Vier van de vijf slachtof­fers woonden in Kaatsheuvel, al­leen Anand niet. De taxichauffeur pikte op 9 oktober een klant op bij het Centraal Station in zijn woon­plaats. Daarmee is hij naar de Duinlaan in Kaatsheuvel gereden, waar de Tilburger is doodgescho­ten. De politie gaat ervan uit dat het een roofmoord is.

„Elke moord of doodslag is er een te veel”, stelt politiewoordvoerder André van de Hul van de politie Midden- enWest-Brabant. „Het feit dat er vier dodelijke inciden­ten met vijf slachtoffers in ruim negen jaar in Kaatsheuvel zijn ge­beurd, zegt niets over het dorp Kaatsheuvel of zijn inwoners.” Dat komt volgens hem omdat er geen onderlinge samenhang is tussen de misdrijven. „In onze ogen is het louter toeval dat de vier inci­denten zijn gebeurd in Kaatsheu­vel.”

Kaatsheuvel is een gewoon dorp, stelt de politiezegsman. Met een­zelfde patroon als vergelijkbare dorpen op het gebied van leefbaar­heid en veiligheid. Dus wat betreft inbraken, overlastgevende jeugd, vernielingen, fietsendiefstallen en andere strafbare feiten springt het dorp er niet negatief uit, aldus Van den Hul. Dat alles betekent dat de politie geen extra zorgen heeft over Kaatsheuvel, ondanks die vijf vermoorde mensen. En dus ook geen extra controles, surveillances of andere inspanningen nodig vindt in het dorp.

Hoewel het dus om losstaande cri­minele zaken gaat, is er toch één overeenkomst: geen enkele zaak is opgelost. Misschien dat ze juist daarom de gemoederen in Kaats­heuvel nog altijd bezighouden.

Dat ook landelijke media de afgelo­pen jaren over de cold cases van Manita Koenen en Leon Rom­bouts en van Kamiel Snaphaan be­richtten, zal daar zeker aan bijge­dragen hebben. Zo spitte Peter R.

de Vries in beide zaken en besteed­de het tv-programma Het Zesde Zintuig recentelijk nog aandacht aan de moord op Kamiel Snap­haan. „Maar dat heeft niet geleid tot nieuwe inzichten”, aldus Van den Hul.

Ook al zijn de zaken Snaphaan en Koenen/ Rombouts niet opgelost, dat wil niet zeggen dat ze afgeslo­ten zijn en de dossiers ergens lig­gen te verstoffen in een opslag.

„ Steeds als nieuwe informatie bin­nenkomt, wordt die op waarde ge­schat en onderzocht. Het moet dan wel echt serieuze informatie zijn, niet iets wat bij ons al bekend is”, stelt Van den Hul.

BurgemeesterWim Luijendijk van Loon op Zand zegt niet bang te zijn voor een negatief imago van zijn gemeente door de vier zware misdrijven in de afgelopen tien jaar. „Van een slechte naam van Kaatsheuvel merk ik buiten de ge­meentegrenzen werkelijk nooit iets. Sterker nog: het gaat dan al­tijd over die mooie gemeente met de Efteling en de Loonse en Dru­nense Duinen. En ook de inwo­ners hebben het naar hun zin.”

Hij baseert dat op het periodieke onderzoek dat de gemeente doet naar de leefbaarheid in buurten en wijken. „Daar is nog nooit uitgeko­men dat mensen zich in Kaatsheu­vel onveilig voelen. Integendeel, in de hele gemeente vinden de inwo­ners het prettig wonen. Maar an­derzijds merk ik ook dat door dit soort ernstige misdrijven de men­sen erg geschokt zijn. Ook de moordzaken van een paar jaar gele­den zijn absoluut niet uit het ge­heugen van de mensen verdwe­nen. In de Leliestraat, waar Manita Koenen en Leon Rombouts zijn vermoord, is onlangs een kersteve­nement gehouden. Vanuit de be­hoefte van de buurtbewoners om af te geraken van het negatieve imago door dat voorval uit 2003.

Ze willen laten zien dat het goed wonen is in hun straat.”

Luijendijk realiseert zich terdege dat ook zijn gemeente hard moet knokken om een prettige woon­plaats te blijven. „Maar dat geldt voor elke Brabantse gemeente. We moeten er als gemeente, politie en justitie bovenop blijven zitten en criminaliteit hard aanpakken. Niet dat ik me over criminaliteit in Loon op Zand ernstige zorgen maak. Ik zie maandelijks de politie­cijfers van alle zesentwintig ge­meenten in de politieregio Mid­den- enWest-Brabant. Loon op Zand heeft geen uitzonderingsposi­tie. Zeker, soms zie je een verschui­ving in onze richting. Bijvoorbeeld als de politie in Tilburg extra inzet op bestrijding van autoinbraken.

Criminelen verplaatsen zich als het ze moeilijk gemaakt wordt. De ene keer zie je dat ze dan onze richting uitkomen, de andere keer gaan ze naar een andere gemeen­te. We moeten dus altijd alert zijn, want elk misdrijf is er een te veel.” Wat een ernstig misdrijf teweeg kan brengen, weet Ferry Rom­bouts uit Kaatsheuvel als geen an­der. De laatste twee weken moest hij nog vaker dan anders terugden­ken aan het lot dat zijn broer Leon samen met Manita Koenen in 2003 trof. „Kaatsheuvel is een klein dorp, mensen kennen elkaar. Ik heb met Heidy Goedhart in de klas gezeten. En de avond van haar dood heb ik haar nog in het café gezien. Natuurlijk ben ik ge­schokt. Ik hoor veel mensen nu zeggen: het komt wel heel dichtbij. Maar ik wist al dat ook dit je kan treffen. Dat zo’n misdrijf je leven in één klap op zijn kop zet. Dat het leven nooit meer hetzelfde wordt. Of ik me onveilig voel in Kaatsheuvel? Nee.”

Rombouts heeft al jaren niets meer gehoord van de politie over de moordzaak Koenen- Rombouts. „Toch blijf ik hopen dat de zaak wordt opgelost. Of liever: dat de schuldigen worden bestraft. Dat dat niet is gebeurd, wringt het erg­ste.”

‘Het zijn verschillende incidenten met steeds een andere achtergrond’

Bron: Brabants Dagblad Auteur Johan van Grinsven