Pastor verlaat 'eigen Moergestelse weg'

KAATSHEUVEL - "Samen kerk zijn, is geen vrijblijvende bezigheid. Het is geen vorm van entertainment." Dat is de overtuiging van Theo Schepens, de nieuwe pastoraal werker in Kaatsheuvel.
S
chepens heeft een lange weg in de kerk afgelegd. Vanaf 1978 was hij, eerst als vrijwilliger en later als pastoraal coördinator, actief in de Willibrordusparochie in Berkel. In 1998 ging de pastoor daar voor een half jaar met verlof. Schepens nam diens pastorale taken over.

"Dat was een testcase voor mij, een inspirerende tijd. Door bezuinigingen bij de Theologische Faculteit Tilburg was mijn baan van godsdienstsocioloog tot de helft gereduceerd. Na enige tijd wist ik het: ik wilde daarnaast geen andere onderzoeks- of beleidsbaan. Ik had zin in het pastoraat. In 2000 werd ik in Moergestel aangesteld."

Als kleine jongen wilde Schepens priester worden, missionaris met name.

Hij bezocht het klein seminarie van de kapucijnen in Oosterhout. Nadat hij jaren later afgestudeerd was als socioloog, nam hij zijn studie theologie weer op.

Inmiddels doceert hij enkele uren per week aan de priesteropleiding van het Bossche Sint-Janscentrum en aan het Hoevense Bovendonk, seminarie voor late roepingen.

Zelf is Schepens niet gewijd: "'Geweeën' zeggen ze in Moergestel. Ik hoef niet zo nodig te dopen. Een priesterlijke rol wil ik me niet aanmeten. Bewust heb ik er ook voor gekozen om geen diaken te worden. Dat is mij te dichtbij. Ik wil aan God en de mensen dienstbaar zijn als pastoraal werker."

Zondag neemt Moergestel afscheid van Theo Schepens en zijn echtgenote Irene. Met gemengde gevoelens. De parochiële werkgroep Publiciteit spreekt in het plaatselijke weekblad Moergestel Nieuws over 'een groot verlies' en een afscheid 'met veel pijn in het hart', terwijl ook een verschil in visie binnen de pastoraatsgroep als reden van zijn vertrek wordt genoemd.

"De pastoraatsgroep kiest voor een eigen weg, voor een nieuw beleid", formuleert Schepens met zachte stem. "Daar kan ik vanuit mijn pastorale verantwoordelijkheid niet in meegaan. Daarom heb ik de bisschop gevraagd om een parochie waar ik meer ruimte krijg om pastoraal naar behoren te kunnen functioneren."

Met nadruk stelt Schepens dat een parochie een bindende gemeenschap moet zijn. Hij heeft er vertrouwen in dat hij in de pastoraatsgroep onder leiding van pastoor Groos kan samenwerken. "Kerken groeien niet als zij de weg van de vrijzinnigheid inslaan, als ze wegdrijven van hun eigen credo. De kerken die hun eigen geloofsbelijdenis formuleren, kalven het hardst af."