Gedonder in Loonse paardenland

LOON OP ZAND - "Ze komen rechtstreeks aan mijn boterham, vind je het gek dat ik kwaad ben?" Manegehouder Walter Pullens uit Kaatsheuvel draait er niet omheen; hij vecht al tien jaar voor zijn brood.

Zijn bedrijf is beschoten, zegt hij, en een wagen met stro werd in brand gestoken. Hij werd via zijn dochter telefonisch bedreigd, zegt hij, vanwege zijn kruistocht tegen de pensions.

Het dondert in het Loonse paardenwereldje. De inzet: vermeende oneerlijke concurrentie en gefluister over vriendjespolitiek.

In Loon op Zand schoten de afgelopen jaren paardenpensions als paddenstoelen uit de grond, inmiddels zijn het er een stuk of vijftien. Een doorn in het oog van Pullens, omdat er vaak ook les wordt gegeven op de pensions.

Dat gedoogde de gemeente, als er alleen les wordt gegeven aan de eigenaren van de paarden. "Maar volgens het bestemmingsplan mag het niet", zegt Pullens. "Het trainen van mens en paard mag alleen bij maneges. Agrarische bedrijven mogen alleen paarden houden voor de opfok en het vlees, helemaal niet voor recreatieve doeleinden."

Het steekt hem. Maneges moeten aan allerlei regels voldoen. Vloeistofdichte vloeren, gierkelders, sinds 1 januari is een veiligheidscertificaat verplicht. "Investeringen die pensionhouders niet hoeven te doen," zegt Pullens. En omdat de meeste pensions officieel 'agrarisch bedrijf' zijn, vallen ze ook nog eens in een lager btw-tarief, zegt hij. Dus kunnen ze goedkoper opereren. "Valse concurrentie", stelt Pullens.

Lees hier het complete verhaal