'Wij blijven hier tot we sterven'
KAATSHEUVEL - Collin van Wanrooij (34) maakt een treffende vergelijking: zoals er mannen zijn die zich eigenlijk vrouw voelen, zijn er mensen die in een rijtjeswoning zijn opgegroeid, maar zich eigenlijk 'kamper' voelen. Dat laatste was bij Van Wanrooij het geval: hij groeide op in een 'gewoon' huis, maar wist altijd al dat hij op een woonwagenkamp thuishoorde.
Yvonne Greven en Collin van Wanrooij zijn met hun dochtertje Celina voorlopig de enige bewoners van het woonwagenkamp aan de Capelsestraat in Kaatsheuvel. foto Frank Trommelen
De Kaatsheuvelse woonwagenbewoner is sinds eind vorig jaar met zijn vriendin Yvonne Greven (31) en hun dochtertje Celina (5) de énige bewoner van het kampje aan de Capelsestraat. Dat terrein wordt binnenkort heringericht. Onlangs werd al een onderzoek naar mogelijke bodemverontreiniging uitgevoerd. Of er iets aangetroffen werd, weet Van Wanrooij niet. "Maar voorkomen is beter dan genezen." Vertrekken is in ieder geval het laatste waar het gezin aan denkt. "We willen hier sterven", lacht Greven.
Van Wanrooij kwam als kind al vaak op kampen. "Mijn vader ventte er en ik ging altijd mee", vertelt hij. Pa Van Wanrooij deed in 'wit met goud': porceleinen beelden met bladgoud. Van Wanrooij heeft de zogenoemde 'Capodimonte'-beelden nog steeds in zijn wagen staan. De herinneringen aan die bezoeken met zijn vader staan hem nog helder voor de geest. "Ik vond het zó mooi. Het goud, de Nederlandstalige muziek, de gezelligheid."
Het was een droom die uitkwam toen Van Wanrooij en zijn Yvonne in 1999 een eigen 'plek' kregen op het kampje in Kaatsheuvel. Sindsdien zijn zij geen 'burgers' meer, zoals bewoners van 'gewone' huizen worden genoemd, maar 'reizigers'. "We hebben er nooit spijt van gehad", zegt Van Wanrooij. Maar dat wil niet zeggen dat altijd alles koek en ei was. Zo ontstond in 2002 brand in de woonwagen door een allesbrander die verkeerd was aangesloten. Yvonne was toen hoogzwanger. Ook was er soms trammelant met andere kampbewoners, en de relatie met de gemeente is niet optimaal. In 2003 deed de politie een inval bij één van de wagens op het terrein na de zogenoemde 'dobbelmoord' in een Tilburgs café. "Eindelijk wordt het kamp nu eens grondig aangepakt", zegt Van Wanrooij. "Ik hoop dat het hier net zo bruisend wordt als het dorpshart van Kaatsheuvel straks wordt." Bron Brabants Dagblad
Labels: leesverhaal
4 Comments:
Waar moet het bruisend van worden. Een woning op een heel groot prachtig perceel.Wat heeft dat de gemeenschap gekost? Menige inwoner van Kaatsheuvel zal straks jaloers zijn. Volgens mij had dit nooit mogen gebeuren en moet er gewoon plaats zijn voor meer woonwagens.
ik vind het belachelijk dat een burger een standplaats mag blijven bewonen terwijl er honderde echte woonwagenbewoners een plek zoeken
wat nou reizigers dat je in een wagen woont maakt je nog geen reiziger.
de echte reizigers hebben gewoon geen rechten meer nog minder dan assiezoekers
als je nou goed leest echte reiziger maar dat zal wel heel moeilijk voor je zijn zegt dhr van wanrooij dat hij gewoon in een rijtjes huis is op gegroeid
dus als je nu zelf het verhaal kunt lezen laat het iemand voor je doen of ga terug naar school simpel mind
anoniem 2 en 3 van de reactie
Een reactie posten
<< Home